zaterdag 25 mei 2013

PARINGSDAAD ?

EEN PARINGSDAAD VAN VLINDERS?


Bij werkzaamheden in de tuin dacht ik eerst dat er een verdort boomblad aan het dak van een vogelbroedhuisje hing. Tot mijn verbazing waren het twee nachtvlinders die met hun achterlijven aan elkaar vast zaten.


Mijn camera gepakt en hier enige opnamen van gemaakt daar ik het heel speciaal vond. Opvallend was dat ze niet werden opgegeten door de koolmeesjes die, vooral het nu nog zo koud is, op jacht zijn naar voedsel voor hun jongen. 


Beide vlinders hebben twee dagen in deze positie gehangen en waren heden ochtend spoorloos.
Zeker is; dat ze prachtige schudkleuren hadden op hun vleugels.

donderdag 23 mei 2013

"LYCIË RONDREIS". SLOT.

DE THUISREIS EN EEN TERUGBLIK.  25 APRIL 2013.

Het was voor de meeste van de groep een korte nachtrust, want voor dag en dauw werd er opgestaan om na een licht ontbijt naar het vliegveld te vertrekken voor de thuisvlucht naar Schiphol Amsterdam. Netjes op tijd vertrokken en aangekomen na een rustige vlucht.



DAAR WAAR DE RONDREIS BEGON EN OOK WEER EINDIGDE.


TERUGBLIK.

Terug kijkend op deze rondreis hebben we ruim 1400 kilometers afgelegd met een goede chauffeur achter het stuur van de autobus. In de dagen dat we door Lycië en Karië reden hebben we veel interessante dingen gezien, maar ook zelf moeten ontdekken. Gelukkig waren we geen groep van 'kudde dieren' en wisten zo zelf ook het een en ander te vinden, al had onze gids ons er niet op attent gemaakt. Hij had een beetje meer flexibel moeten zijn en zijn oor eens te luisteren leggen bij zijn klanten.
Het klikte in de ploeg goed nadat we eenmaal op de tour waren en er is onderling wat afgelachen.

Hierbij dank ik jullie mijn medereizigers voor alle leuke, gezellige en vriendschappelijke momenten. 
Na aankomst op Schiphol was het voor een deel van de groep even hartelijk afscheid nemen. Intussen zijn er ook van diverse van ons de nodige schrijven richting RSD gegaan over onze ervaringen op deze rondreis en hebben we ook allemaal zo'n beetje het zelfde niets zeggende antwoord terug gekregen. Het zou ze een zorg zijn!

Intussen zijn we enige weken verder en ben ik druk bezig geweest 1400 opnamen te selecteren en er een ruim duizend over te houden. Uit deze selectie heb ik getracht een reisverslag met gegevens te publiceren op mijn weblog, zodat jullie nog eens rustig de reis kunnen herbeleven. 
  

Kom gerust eens aan voor een kopje koffie en om wat na te praten. Langskomen doe je via de A2 en de A73 !

"LYCIË RONDREIS" ANTALYA. (DEEL 14B)

ANTALYA.     24-04-2013.

Het was even de drukke straat oversteken en een korte wandeling langs een deel van de oude stadsmuur die is opgebouwd op oude fondamenten van Byzantijnse en Romeinse fundamenten van hun stadsmuur om bij de kloktoren uit te komen.


De toren met het klok gedeelte is later pas op de stadsmuur gebouwd. Hierbij de toren loopt een kleine smalle weg vrij steil af door het oude stadsdeel van Antalya naar de haven.   



Links van de stadsmuur het de klok ligt een moskee met een fraai interieur. De gewelven rusten op zuilen en het geheel is in een lichte soort steen uitgevoerd. De vloer ie fraai betegeld.


Direct recht na even afgedaald te zijn in het smalle straatje, waar winkeltje naast winkeltje ligt kom je aan de voet van de Yivli Minaret, de roze gekleurde minaret met zijn cannelures, die de Seltsjoeken sultan Aladdin Keykubad in de 13 e eeuw liet bouwen.


Hier ligt ook een kleine moskee en een mausoleum uit latere tijd welke zijn gebouwd op de resten van een Byzantijnse kerk.


Binnen in de moskee was men bezig met restauratie werkzaamheden.


Zo werd het weer tijd om ons te verzamelen op de afgesproken plaats. De een deed dit met een koele dronk op het terras en een ander op het muurtje bij de fonteinen.

Na dit helaas korte bezoek aan het oude stadsdeel, waar nog veel meer te zien was, keerden we terug naar ons hotel voor het diner-buffet. Een gedeelte van de groep zou die avond nog naar een Turkse feestavond gaan.


"LYCIË RONDREIS". ANTALYA. ( DEEL 14A - DAG 7 )

ANTALYA.      24-04-2013. 

Deze ochtend werd eerst gevuld met een bezoek aan een bedrijf waar ze edelstenen verwerkten en goud- en zilversmeden tot sieraden. Helaas bleek het niets anders te zijn dan een grote juwelierswinkel en van de productie kregen we niets te zien. Na dit debacle bezochten we een lederbedrijf. Hier kregen we eerst een kleine modeshow te zien en werden daarna doorgestuurd naar de winkel. Alleen van de prijzen die men er vroeg voor een kort jasje kon een gewoon gezin twee maanden van leven in Nederland.


Het was gewoon verloren tijd die we beter hadden kunnen besteden met het ontdekken van het oude centrum van Antalya. Maar na het "kijken kijken niet kopen" brachten we een kort bezoek aan een waterval aan de kust, genaamd: "Kleine Düden". De wind en de opstuivende nevel van het water brachten enige verkoeling op het plateau waar we stonden. 

  
Maar hierna moesten we van onze lunch genieten in de volle middag zon. Sommige gerechten die reeds klaar stonden op de tafels die voor ons waren gereserveerd waren aardig verpieterd en werden niet opgegeten.


Na de lunch werden we gedropt bij een café-restaurant aan de Mednenerli St. waar we op een afgesproken tijdstip weer moesten verzamelen. Van hieruit kregen we de gelegenheid om de oude stad te verkennen.

ANTALYA.

Het gebied waar de stad Antalya in ligt was de vroegere provincie Pamphilia en volgens Homerus was dit gebied reeds bewoond in de vijfde eeuw v.chr. Het was een zeer vruchtbaar gebied. De naam Pamphilia zou betekenen; 'land van volken'. Dit zou verwijzen naar de verschillende Griekse volken die zich hier hadden gehuisvest.
In de tweede eeuw v.chr. werd de havenstad Antalya gesticht door Attalos II van Pergamon. Voor die tijd was er ook nog sprake van een stad. Zo werd de stad de belangrijkste haven aan de zuidkust. Helaas verviel de stad later aan de zeerovers die door de Romein Servilius en zijn vloot achtervolgd werden. Al met al beleefde de stad een welvarende periode toen ten tijde van de Byzantijnen de omringende steden, zoals Termessos met economische problemen kampten.
De kruisvaarders gebruikten de haven van Attalia geheten om naar Palestina af te reizen. In het begin van de 13e eeuw kwam Antalya onder het bewind van de Seltsjoeken, waarna in de 14e eeuw de Ottomanen het bewind overnamen. In 1923 aan het einde van het bewind van de Ottomanen maakte de stad deel uit van de Republiek Turkije.
De stad staat nu meer bekend als centrum van de toeristen industrie van de Turkse Middellandse Zee kust.
   

woensdag 22 mei 2013

"LYCIË RONDREIS". PAMUKKALE - TAVAS - ANTALYA. (DEEL 13)

PAMUKKALE - TAVAS - ANTALYA. 23-04-2013.


Deze ochtend maakten we eerst nog een stop in Pamukkale, wat meer neerkwam op een rustige wandeling rond het meertje waarin het kalkwater van de formatie uitstroomt .  


Het water was klaar helder en er leefden zowaar nog vissen in ook. Ze staken mooi donker af tegen de witte kalk ondergrond.


Ook de nodige eenden konden er nog genoeg voedsel vinden. Schijnen geen last van adderverkalking te hebben.
Na deze ochtend pauze vertrokken door het Taurusgebergte naar het op 1300 meter hoogte gelegen plaatsje Tavas waar een tapijtweverij is gevestigd.


We kregen de gelegenheid om naar het werk van nijverige meisjes handen te kijken die ingewikkelde patronen in het kleed weefden. Een oudere vrouw zat uit schapenwol draden te spinnen welke later geverfd werden en gebruikt voor het weven van de tapijten. 


Het meest interessante was de uitleg van een medewerker van de productie van zijde draden van de cocon van de zijderups.
Natuurlijk kregen we hierna de nodige soorten tapijten en kwaliteiten erin te zien en werden we in de gelegenheid gesteld om er een te kopen. Zelfs na het nodige afdingen stonden ons de prijzen nog niet aan en bleef het maar bij; "kijken en niet kopen".

  
Na Tavas vervolgden we onze weg naar Antalya door het Taurusgebergte. Tijdens deze rit soms een zicht op enige stuwmeren en een afwisselend landschap. Het was verder een slaap verwekkende rit en het werd steeds stiller in de bus

.

"LYCIË RONDREIS". PAMUKKALE - TAVAS - ANTALYA. (DAG 6 - DEEL 12)

PAMUKKALE - TAVAS - ANTALYA. 23 APRIL 2013.



Na ons vertrek uit het hotel maakten we nog een extra stop in Pamukkale om nog wat opnamen te maken met het ochtendlicht. De tijd werd meer besteed om een lekkere wandeling rond het meertje te maken wat onder aan de kalksteenberg ligt.


Van Pamukkale reden we in de richting van de plaats Denizli om later af te slaan naar het plaatsje Tavas. 
Hier bezochten we een tapijtweverij en kregen uitleg over de productie van zijde.



Na Tavas werd het een lange slaap verwekkende rit door het Taurusgebergte naar Antalya waar we de nacht zouden doorbregen in het Yelken Hotel wat niet ver van het vliegveld was gelegen.

'LYCIË RONDREIS". PAMUKALLE. (DEEL 11)

WERELDERFGOED UNESCO.  22 APRIL 2013.


Van Aphrodisias reden we door een afwisselend landschap naar Pamukkale.
Pamukalle ligt 70 meter boven de Lycos vallei en 360 meter boven de zeespiegel. De Lycos vallei het tegenwoordig de Çürüksu vallei. Reeds van verre is de witte kalkformatie op de berg al te zien in het landschap.


Het water wat de oorzaak is van dit fraaie natuurwonder komt verwarmd omhoog uit een westelijk gelegen tektonische breuk in Anatolië. Het water van 35 graden Celcius bevat een hoge waarde aan calsium hydro carbonaat. 


Zodra het water in aanraking komt met de buitenlucht zal het gaan afkoelen en het carbondi- en carbonmonoxide zal zich in het water gaan binden en zal als carbonaat (kalksteen) langzaam naar de bodem zakken. Zo zijn de traverteinen in het verre verleden, zo'n 14.000 jaar geleden, ontstaan en is nu 3 kilometer lang en 300 meter breed.
De traverteinen zijn gedurende enige jaren gesloten geweest voor het publiek, daar door de vele bezoekers en hun vuile schoenen etc. het kalk houdende water verontreinigd raakte en zo ook de vorming van de traverteinen te niet werd gedaan. Het geheel staat nu onder bescherming van UNESCO en mag men alleen via een looppad en op bloten voeten de berg op- en af wandelen sinds 1997.



Het water liep vroeger in een vrije loop naar de witte terrassen, maar dat wordt nu voor algeheel behoud gedaan via kanaaltjes. Men laat het water naar een travertein lopen en laat hier het kalk in bezinken en laat het water verdampen, zodat het kalk zich weer kan opbouwen. Zo wordt er steeds weer een travertein geholpen bij de opbouw en behoud van het geheel.
Ook het baden in de traverteinen is aan banden gelegd en maag niet meer overal en wordt ook steeds afwisselend verplaatst.
Het water bevat een hoge samenstelling aan mineralen en er werd reeds in de oudheid een geneeskrachtige werking aan toegekend zoal: tegen hoge bloeddruk, nierstenen, reumatiek en neurologische en chronische kwalen. Het water zou zelfs verjongend werken. Om deze redenen zijn er veel kuurorden in het gebied.
De oude bevolking geloofde daarom niet alleen in de grote bekende goden maar ook in de goden Asklepios en Hygieia.



Na ons bezoek aan dit natuurwonder vertrokken we naar ons hotel, het Ring Otelleri Hotel, vanwaar uit we de "witte berg" konden zien liggen, voor onze overnachting. In het hotel konden we gebruik maken van het thermaalbad met het Pamukkale water. Het werkte verkwikkend na een drukke dag.



Kizoa slideshow: PAMUKALLE. - Slideshow

( Mijn dank aan Rory Schellekens voor de afbeeldingen gemaakt boven op het plateau van Pamukkale.)

maandag 20 mei 2013

"LYCIË RONDREIS". APHRODISIAS. (DEEL 10-SLOT.)

 HET SEBASTEION.

22-04-2013. 


In de antieke tijd van de Grieken en de Romeinen hield religie de verering in van meerdere goden. Soms hadden deze een eigen tempel waar de verering plaats vond of deelden zij een tempel met andere goden.

In de Romeinse tijd waren er ook keizers die zich zelf zagen als de goddelijke leider van hun volk tijdens hun leven, maar bleven dit vaak ook na hun dood. Standbeelden van hen werden vaak in een gezamelijke tempel samengebracht voor de keizerlijke cultus. Zo'n tempel werd bekend onder de naam sebasteion, wat van het Griekse woord sebastos komt en betekend "de vereerde". 


De sebasteion (13) van Aphrodisias waren twee parallel langs elkaar gebouwde gebouwen met een open tussen ruimte. Van een van de gebouwen staan er alleen de zuilen nog. Beide gebouwen hadden drie verdiepingen.


De bouw van dit cultus complex begon gedurende het bewind van keizer Tiberius (14-37 n.chr.) en na enige schade door aardbevingen werd er verder gebouwd onder keizer Claaudius (41-54 n.chr.) De volledige voltooiing was onder het bewind van keizer Nero (54-68 n.chr.).


Het geheel werd opgebouwd uit marmer en ook de vloeren waren met marmer belegd. De drie verdiepingen werden in een combinatie  van Dorische, Ionische en Corintische stijl gebouwd.


Tussen de zuilen van de bovenste verdiepingen waren fraaie reliëfs aangebracht met afbeeldingen met mythische afbeeldingen.


Op de begane grond had ieder vertrek een deur en een venster voor de ruimte waar men de keizerlijke god kon vereren.

In de zevende eeuw werd het grootste deel van het sebasteion vernietigd door een zware aardbeving. Het gedeelte wat er nu nog staat is gerestaureerd. Veel beelden uit het sabasteion bevinden zich in het museum.


"LYCIË RONDREIS". APHRODISIAS. (DEEL 9)

HET THEATER - AGORA EN DE BADEN. 

22-04-2013.


De eerste bouw van dit Romeins theater (1) dateert reeds van ver voor onze jaartelling. Men is er aan het bijbouwen, verbouwen en restaureren tijdens het Romeins bewind mee verder blijven gaan.

Wat we nu zien is dat gedeelte wat is overgebleven na een zware aardbeving in de zevende eeuw. Het donkere deel op de tekening hierboven is in die tijd in zijn geheel verdween. Later werd de rest van het hoger gelegen deel wat nog over was op de heuvel als een vestingwerk gebruikt en het lagere deel als een vuilstort.
In 1961 werd er begonnen met de opgravingen van dit theater, hiervoor moesten eerst 55 woningen en een moskee van de heuveltop worden verwijderd en elders gehuisvest, wat in 1966 gebeurde.


( Het theater met er achter de nieuwe agora, de hal van de keizers en de badhuizen rechts van het theater.)

Het gebouw achter het podium telde in die tijd drie verdiepingen en was versierd met standbeelden. In het gebouw waren de privé- en kleedkamers van de artiesten onder gebracht. Achter het gebouiw lagen de opslagplaatsen voor de attributen etc. 


Voor het gebouw lag een ruim podium van 30 bij 3 meter. In het front van het podium in een half ronde cirkel lag de 'orkestbak'. De eerste verdieping van het gebouw had Dorische zuilen en op de draagbalken staan zowel Griekse als Romeinse teksten. In het theater waren twee secties zitplaatsen: een lager gedeelte gelegen in het theater (cavae) en het hogere gedeelte boven het theater (diazona).

Gedurende de periode van de Romeinse keizer Marcus Auretius ( 161 - 180 n.chr.) werd een gedeelte van de onderste zitplaatsen verwijderd  en vervangen door een muur, ook werd de orkestbak uitgegraven. In deze nieuwe ontstane ruimte werden gevechten georganiseerd tussen gladiatoren onderling en met wilde dieren. In latere periodes werden er circus voorstellingen gehouden.

DE TETRASTEEN - HAL VAN DE KEIZERS EN DE BADEN.


( Links de nieuwe agora, midden de "Hal van de Keizers" en rechts de baden gezien van de heuvel van het theater.)

Aphrodisias werden in haar bestaan verscheidene keren getroffen door aardbevingen. Hierbij kwam een lager gedeelte van de stad, waar de twee marktplaatsen lagen onder water te staan door overstromingen.
 Het leven moest verder gaan en zo werd er een nieuw agora gebouwd achter het theater. Dit gebied werd de "Tetrasteen" of ook wel de "Vier Arcades" genoemd door de archeologen. (2)
Het was een relatief kleine marktplaats waar veel winkeliers komende uit Aphrodisias en hun vaste stanplaats hadden, Deze plaats was vermeld in de vloer van de markt. 


( Op de achtergrond het theater.)

Aan het einde van de agora lag de "Hal van de Keizers". Hier stonden tussen fraaie zuilen onder een overkapping de standbeelden van de Romeinse keizers. Deze staan nu in het museum.


De baden lagen tussen de "Hal van de Keizers" en het theater en kregen zodoende de naam "Theater baden". Het warm water bad was overdekt met een halfronde koepel. Verder waren er zweetbaden met koud water stortbaden, massage- en kledingruimten. De vloeren waren bedekt met gekleurde marmeren tegels.

zondag 19 mei 2013

"LYCIË RONDREIS" APHRODISIAS. (DEEL 8)

DE PUBLIEKE BASILIEK.

22-04-2013.

Haaks op de zuidelijke agora ligt een terrein met de bouwresten van wat een de publieke basiliek (4) was.
Dit gebouw bestond uit twee rijen met een open ruimte er tussen.


Het was geen religieuze plaats en was voor een ieder toegankelijk. Het was meer een ruimte waar belangrijke beslissingen bekend werden gemaakt.


( Op de achtergrond de baden van Hadrianus.)

In 301 n.chr. werd hier een bevelschrift uitgevaardigd, bekend onder de naam als het Keizer Dioctetia's Edict, betreffende de maximum prijzen voor voedsel en lonen. Dit om woeker prijzen tijdens schaarste tegen te gaan.
Bijvoorbeeld: 1 schepel ( dit komt overeen met acht gallon of 3,63 liter) graan was 100 denarii, 1 schepel rijst was 200 denarii, het dagloon voor een timmerman 50 denarii en scheren 2 denarii etc.

We klimmen nu wandelend omhoog langs de achterzijde van het grote theater en hebben nog een uitzicht over de onderwater staande zuidelijke agora.


zaterdag 18 mei 2013

"LYCIË RONDREIS". APHRODISIAS. (DEEL 7)

ZUID AGORA - TIBERIAS POORT - AGORA POORT.

22-04-2013.

Dat het gehele antieke complex van Aphrodisias last heeft van grondwater zal duidelijk blijken uit de volgende afbeeldingen. Het zal de antieke resten van de zuidelijke agora etc. geen goed doen, maar het geeft toch weer fraaie opnamen.


De bouw van de zuidelijke agora (3), liggend tussen de zuidelijke kant van de noordelijke agora, de Hadrianus baden en de noordelijke zijde van het grote theater, begon in de tijd van keizer Tiberias (14-37 n.chr.)

Aan de noordelijke zijde van de agora werd in opdracht van de keizer de "Poort van Tiberias" gebouwd, een lange rij zuilen met daarop marmeren balken voorzien van prachtige friezen van gezichten, die getuigen van een excellent vakmanschap van de steenhouwers.  


( De zuidelijke agora staat blank van het grondwater.)


( Eens stonden hier op dit fundament nog zuilen.)


( Spiegelbeeld vertel eens even uit die lang vervlogen tijd!)


( Aan de oostelijke zijde van het geheel werd de agora poort gebouwd.)

In het midden van de zuilengalerij van de 'Poort van Tiberias' lag een enorm grote vijver, waarvan niet veel te zien is op de opname hierboven door het vele onkruid. Deze vijver had een lengte van 256 meter en een breedte van 25 meter met aan het einde een halfronde cirkel.
Deze vijver werd gebruikt voor de water opvang en het overtollige water werd weer via een klein kanaal afgevoerd. Rond deze vijver waren zitplaatsen voor de bezoekers, maar die de vijver ook gebruikten om er een verkoeling in te zoeken.

Over de functie van het geheel zijn de archeologen het nog steeds niet eens.