dinsdag 30 april 2013

"LYCIË RONDREIS" KEKOVA VERZONKEN STAD. (DEEL 5)

DE VERZONKEN STAD VAN KEKOVA.

19 APRIL 2013. 


Via een fraaie route langs de kust met uitzicht op kleine eilandjes voor de kust reden we van Demre naar de baai van Kekova.


(Afbeelding uit Google-maps.)

Het eiland Kekova in de baai van Kekova ligt een kleine 30 kilometer ten oosten van de stad Kas. Eens was dit eiland bewoond door Lycische kolonisten die hier hun fraaie stenen huizen bouwden. 
In de 2e eeuw vond er een aardbeving plaats die de woningen vernietigde, maar ook een deel van het eiland onder zeewater spiegel deed verdwijnen.
Met een boot is het mogelijk een vaartocht te maken langs de kust van het eiland.



Varend langs de oever van het eiland ziet men de resten van huizen, trappen in de rotswand en sarcofagen.



Net onder de waterspiegel liggen resten van fundamenten van huizen, een badhuis en de vroegere kademuren van het haventje.


Het eiland en de omgeving is nu beschermd gebied en het duiken naar oude voorwerpen voor de kust is niet toegestaan.


( Onderweg terug naar het haventje pakten in de verte zware regenwolken zich samen, wat een natte aankomst betekende.) 



Hoog boven op de berg achter de haven staan de resten van een oud Johannieter fort, dat eens gebouwd werd door de kruisridders gedurende de kruistochten naar Jeruzalem.
Rhodos, het nu Griekse eiland, was een belangrijke uitval haven van de Johannieter orde.  


Even verder staan her en der boven op de berghelling nog oude Lycische graftombes.


Via een fraaie landelijke route met een uitzicht op groene dalen met kweekkassen voor groente en tomaten reden we na ons bezoek aan Kekova eiland naar Fethiye, waar we zouden overnachten in het Mendes Hotel.

"LYCIË RONDREIS". NICOLAAS BASILIEK. DEMRE (DEEL 4)

SINT NICOLAAS BASILIEK.

19 APRIL 2013.

Het gebied rond de stad Demre is zeer vruchtbaar en is zodoende rijk aan vele boomgaarden van verschillende vrucht soorten. De geur van de sinaasappel bloesem ruik je overal. Demre is het vroegere Myra.


In de stad ligt de oude bisschopskerk van Nicolaas welke in zeer slechte staat verkeert. Om de resten enigszins te beschermen heeft men er een dak boven gebouwd wat het geheel ontsiert. Helaas hebben weer en wind vrij spel hetgeen de oude fresco's op de muren geen goed doet. 


Het eerste vroegchristelijke bouwwerk dateert uit de 3e eeuw toen Nicolaas tot bisschop werd gewijd.
Nicolaas werd (het is niet zeker) omstreeks 280 te Patara in Lycië geboren en overleed op 6 december 352. Hij kwam uit een zeer gelovig christelijk gezin. 


( Het beeld van St.Nicolaas bij de ingang van de kerk.)

In 1043 werd de toenmalige kerk verbouwd om de stoffelijke resten van Nicolaas bij te zetten en er werd een klooster aangebouwd. 
Na de diefstal van de beenderen van Nicolaas in 1087, door Italiaanse zeelieden en geestelijken welke deze overbrachten naar de basiliek van San Nicola in Bari, verloor de basiliek in Myra aan belangstelling. 
Niet veel later werd het gebouw grotendeels verwoest door de Seltsjoeken. 


In 1863 kocht tsaar Alexander II van Rusland de kerk en liet deze restaureren. De restauratie werd nooit volledig voltooid.
Door overstromingen van de rivier Myror verdween langzaam een groot gedeelte van het bouwwerk onder het rivierslib.
In 1963 werd begonnen met het uitgraven van de oostelijke en zuidelijke delen van de basiliek. In deze delen bevinden zich fraaie mozaïeken, fresco's en sarcofagen.


In 1968 werd de sarcofaag van Nicolaas, welke een hergebruikte Griekse sarcofaag is uit marmer, weer van een dak voorzien. De sarcofaag staat aan de linkerkant van de ingang.

Aan Nicolaas zijn verscheidene goede werken toegeschreven; zoals het redden van de bemanning van een zinkend schip, het redden van drie studenten die door een herbergier waren gedood en ingepekeld voor in de kookpot en vele goede gaven aan de armen en kinderen. Hij zou anders ook niet heilig zijn verklaard. 


Sint Nicolaas is de beschermheilige van de meest uiteen lopende beroepen zoals: apothekers, schippers, zeelieden, boogschutters, kinderen, kooplieden, studenten, ongehuwde vrouwen, slagers, dieven, moordenaars en prostituees ( het oudste beroep ).
Veel havensteden in de christelijke landen hebben Sint. Nicolaas als beschermheilige. Ook dragen plaatsen zijn naam.



De gevelsteen van Sint Nicolaas op het pand op de hoek van de Dam en het Damrak in Amsterdam.


Buiten op het plein voor de basiliek, waar je de meest uiteenlopende Sint Nicolaas souvenirs kan kopen trachtte dit kruiden vrouwtje haar koopwaar te slijten.

maandag 29 april 2013

"LYCIË RONDREIS'. FINIKE. (DEEL 3) (DAG 2)

ROTSGRAVEN EN THEATER.

19 APRIL 2013.

Resten van een oude stad staan tegen een bergwand aangebouwd.
In deze bergwand zijn oude Lycische graven te zien. De oude bewoners van Lycië legden hier hun overledenen ten ruste voorzien van geschenken. De graven symboliseren de oude Lycische houten woningen.
Hoe rijker de familie was hoe fraaier het graf werd voorzien van beeldhouwwerken. In de gapende openingen hebben vroeger gemetselde deuren gezeten die vaak van een afbeelding of tekst waren voorzien. 


Rechts van de rotswand met de graven liggen de resten van een oud Grieks-Romeins theater, wat met gedeeltelijk heeft uitgegraven en men nu aan het restaureren is. Het heeft zeker aan 5000 mensen plaats geboden.


Rondom het theater complex liggen enorme steenblokken voorzien van theatermaskers en bloemenkransen.
First name...


"LYCIË RONDREIS'. DAG TWEE (DEEL 2)

KEMER NAAR FETHIYE.

19 APRIL 2013.

Volgens de reisbeschrijving van RSD; Alexander de Grote veroverde van de Egeïsche Zee tot aan de Middellandse Zee een groot deel van Klein Azië. Onze rondreis volgt de sporen van de legendarische veldheer etc. Weer werden we op het verkeerde been gezet!


Het uitzicht op de bergen voorspelde deze ochtend niet veel goeds. Er hing zwaar wolken dek rond de toppen en er viel regen.



Deze dag zouden we van Kemer naar Fethiye rijden langs de Turkooizen kust en onder weg verscheidene stops maken voor bezichtigingen. 


De weg slingerde zich langs de Middellandse Zee en het uitzicht vanuit de bus was steeds afwisselend.
Onze eerste stop was bij de plaats Finike, waar we de eerste rotsgraven zouden zien van de oude bewoners van Lycië en het daarbij gelegen oude Romeinse theater.




Na ons bezoek aan Finike reden we verder naar Demre het vroegere Myra, waar de grafkerk staat van de heilige Nicolaas die hier in de 4e eeuw bisschop was.




Na het bezoek aan de grafkerk van St. Nicolaas vervolgden we onze reis naar Andriake aan de baai van Kekova. In deze baai ligt het eiland Kekova met haar verzonken stad, wat we vanaf een boot. konden bekijken.




Hierna vervolgde wij onze reis verder naar de plaats Fethiye voor onze tweede overnachting van deze rondreis in het Mendes Hotel.


  
Het was een dag met zeer afwisselend weer, maar met dit geluk dat als we uit de bus waren dat het droog was. Er stond een koude noordelijke wind.

( Zie deel 3 enz. voor de bezichtigingen van deze dag.)

zondag 28 april 2013

"LYCIË RONDREIS" DE HEENREIS. (DEEL 1)

 SCHIPHOL - ANTALYA.

18 APRIL 2013.

Een dag van gesleep met bagage, na de laatste controle of alles wel was ingepakt, van huis naar het station om de trein te nemen naar Schiphol en daar weer naar de incheck balie van Freebird airline. Gelukkig waren ze op Schiphol zo slim om vijf balie's openen te hebben en zo waren we snel van onze koffer verlost.
Door de paspoort controle en dan nog een lange wandeling naar de vertrek uitgang, waar de laatste veiligheid controle plaats vond.


De Airbus 320-200 was tot op de laatste stoel bezet en vertrok redelijk op tijd vanaf Schiphol naar Antalya.



( Klaar voor take-off.)


( Onze schaduw vloog mee.)


Na een rustige en zonnige vlucht over Duitsland, Oostenrijk, de Balkan landen en Griekenland bereiketen we het luchtruim van Turkije en landen op tijd op het vliegveld van Antalya. Hier op het vliegveld onze eerste uitgave van de rondreis, €15,- voor het visum om Turkije binnen te komen. 
Voor mij stonden drie mensen in de rij waarvan de eerste twee contant betaalden, maar toen de derde persoon aan de beurt was en betaalde met €20,- had de ambtenaar geen wisselgeld terug!!!
Waarom moeten wij Nederlanders een visa hebben om Turkije in te mogen en de Turken niet in Nederland?
Weet u het?
Na de bagage opgehaald te hebben werden we naar de autobus gebracht die ons naar Kemer bracht voor onze eerste overnachting.




Hotel Arma's in Kemer lag aan een strand waaraan het ene hotel naast het andere was gebouwd en er geen meter landschap meer was te zien.


Na het diner-buffet hebben we even een wandeling gemaakt op zoek naar een super-markt. Deze winkel hebben we wel gevonden en de prijzen waren er dan ook 'super' en werden we bij binnenkomst in het Russisch aangesproken.  


Maar als Nederlander wordt je met stomheid geslagen als je een kopie van het Centraal Station in Amsterdam ziet staan, wat een hotel bleek te zijn, en waarvan de zijgevels een kopie waren van verschillende grachten panden.
Met in vroeg vertrek de volgende morgen in het vooruitzicht was het na zo'n reisdag vroeg naar bed gaan.
Het Arma's Hotel telde voor de lokale begrippen vier sterren, maar eentje minder was meer op zijn plaats. Het diner en ontbijt buffet waren wel goed.  

dinsdag 16 april 2013

WIE WAS ALEXANDER DE GROTE ?

ALEXANDER DE GROTE.

De grote had niets met de lengte van zijn lichaam te maken, maar met het enorme gebied wat hij veroverde en waar hij tot zijn dood over heerste. Hij was geen Griek maar een Macedoniër en leefde van 356 tot 323 v. Christus. Alexander was een der grootste heersers en veldheer van alle tijden.
Hij was de zoon van Philippus II en een leerling van de Griekse wijsgeer Aristoteles. In feite was hij Alexander III.


Alexander werd in 336 v.C. koning en begon een oorlog tegen Perzië. Hij versloeg Klein Azië bij de Granicus, Darius III bij Issos (333 v.C). Veroverde in 332 v.C. Phoenicië en Egypte en stichtte de stad Alexandrië.




In 331 v.C. overwon hij Darrius laatste tegenstand bij Gaugameta en nam de steden Babylon, Susa en Persepolis in. Hij vernietigde deze steden niet.
In 328 v.C. trok hij met zijn leger op naar Bactrië en Sogdiana (Beleodsjistan) en kwam in 326 v.C. aan bij de rivier de Indus. Hier versloeg hij Poros met zijn olifanten, maar leed zelf enorme verliezen door de alles vernietigende kracht van de olifanten, maar ook door de moeras koortsen.
Om verder op te rukken naar de Ganges en India te veroveren stuitte op enorm verzet van zijn eigen Macedonische generaals en verdere manschappen. In 324 v.C. overleed zijn dierbare vriend Hephaeston met wie hij al optrok tijdens zijn studie tijd bij Aristoteles.


In 323 v.C. viel Alexander ten prooi aan een mysterieus virus, waaraan waarschijnlijk ook Hephaestion was overleden en overleed hij op 10 juni 323 v.C. in Babylon.
Na zijn dood verdeelden zijn generaals het enorme rijk en brak er een machtsstrijd uit tussen hen. Zo werd Ptolemaeus farao van Egypte in 305 v.C.

Alexander de Grote werd niet gecremeerd na zijn dood, maar zijn wens was samen met het lichaam van Hephaestion begraven te worden. Hierna is alles één groot mysterie geworden. Hij zou zijn bijgezet in Alexandrië, maar niemand weet waar zijn / hun stoffelijke resten zijn gebleven.

In het Archeologische Museum in Istanbul zou de sarcofaag staan van Alexander. Deze is zeer fraai bewerkt uit wit marmer en zou te Sidon zijn opgegraven, maar was leeg.  


Hoe hield Alexander zo'n enorm rijk bij elkaar ?  Hij versloeg het leger van het land dat hij veroverde, maar liet de overlevenden in leven als zede eed van trouw aan hem aflegden en zo ook de overwonnen heerser van dat land.
Zo kon hij steeds, buiten zijn eigen generaals die uit Macedonië afkomstig waren, steeds zijn strijdkrachten aanvullen. Hij liet de veroverde steden bestaan of veranderde hun naam en wist op deze slimme wijze respect te verwerven bij de overwonnen volkeren.
Nu eeuwen na zijn dood tasten geleerden, archeologen, geschiedschrijvers en schatgravers nog steeds in het duister.


HIJ HEEFT GELEEFD, GESTREDEN EN OVERHEERST, MAAR WERD EEN MYTHE.

vrijdag 12 april 2013

VIANA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 5)

S.S. VIANA.

07-06-1978 T/M 27-10-1978.


We naderden de stad Boston tijdens een fraaie zonsondergang en losten de lading zonder enige vertraging.
We kregen orders om op de terug reis naar Curaçao wederom al onze lading tanks goed schoon te wassen daar we een speciale lading moesten innemen op de raffinaderij in het Schottegat voor de NASA te Port Canaveral in Florida. USA.


Vanaf onze losplaats, waar we niet de wal op mochten hadden we een zicht op enige schepen van de US Navy, waaronder een Polaris onderzeeboot.


Na het lossen te Port Canaveral keerden we weer terug naar Caracas Baai te Curaçao alwaar ik met verlof ging. Daar er geen  zitplaats vrij was in de komende KLM vluchten vanaf Curaçao naar Amsterdam was in verplicht enige dagen op het eiland door te brengen.
Zo had ik de eer bij een oud vlootcollega, die voor de raffinaderij werkte, thuis te mogen logeren.



In deze dagen schuimden we het eiland af en kreeg in diverse mooie plekjes te zien. De dorst werd onderweg gelest met verse kokosmelk bij een stalletje langs de weg.


( Vruchten en bloesem van de kokospalm.)


Natuurlijk was het ook heerlijk vertoeven bij de Shell-club aan het Spaanse water, waar het lekker uitwaaien was en zwemmen.
Pas op 30 oktober kreeg ik een plaats in het vliegtuig naar Amsterdam en verliet ik mijn gastvrije onderkomen op Curaçao.


VIANA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 4)

S.S. VIANA.

07-06-1978 T/M 27-10-1978.


( Oud Spaans geschut op Fort Beekenburg.)

Na het lossen van onze lading in Port Kaiser keerden we terug naar Caracas Baai op Curaçao waar we een zwarte lading kregen voor de Raffinaderij in Petit Couronne aan de Seine in Frankrijk.


( Het achterschip van de Viana gezien door een rotsspleet.)


De loodsboot bij Rouen aan de monding van de Seine om de rivier loods aan boord te nemen. 


( De vaart over de Seine in Frankrijk.)


Na het lossen van onze lading te Petit Couronne kregen we orders om op te stomen naar Shellhaven in Engeland en hadden tijdens de vaart een fraai uitzicht op de krijtrotsen aan de Engelse kust.


In Shellhaven werd een lading zware stookolie ingenomen voor de elektriciteit centrale in Boston USA.


"SHELL HELPT"!


Tijdens onze oversteek van de Atlantische Oceaan kregen we enige jonge meeuwen aan dek die volledig gedesoriënteerd waren en uitgeput.


Met zorg werden de vogels eerst schoon gewassen met drinkwater, waarna ze stuk voor stuk gevoederd werden met kleine stukjes vis en te drinken kregen door middel van een pipet.


Voor aankomst Boston waren ze zover opgeknapt dat ze zelf weer uit eigen wil het luchtruim boven de zee kozen.