donderdag 24 november 2011

TROJE - TURKIJE (DEEL 1 - DE REIS)



TROJE - TURKIJE.

DE REIS.

Om 06.00 uur werden we bij ons hotel afgehaald voor de reis naar Troje. Ons vervoersmiddel bleek een nieuw type VW-bus met 13 vliegtuigstoelen te zijn, dus comfortabel om de reis naar Troje te maken en zeker als je maar met vier passagiers blijkt te zijn.

Istanbul werd wakker bij het eerste daglicht.


Troje ligt 350 kilometer ten zuidwesten van Istanbul aan de zee-engte de Dardarnellen, die een verbinding is tussen de Zee van Marmara en de Egeïsche Zee. Dus ook de scheiding tussen het Europese deel van Turkije en het Aziatische deel.

Deze zee-engte met een lengte van 40 kilometer is op zijn smalste punt maar 500 meter breed en is al duizenden jaren van strategisch belang. De klassieke naam voor deze zee-engte is Hellespont en is al duizenden jaren omgeven door legendes.



Vanuit Istanbul volgden we eerst de autosnelweg, de E80 in de richting van Edirne aan de Griekse grens. Bij Silivri de E84 of de N110 langs de kust van de Zee van Marmara om bij de plaats Tekirdag het binnenland in te rijden, wat een eentonig uitgestrekt agrarisch gebied is.

Na Malkara sloegen we bij Kesan af naar het schiereiland met de kustplaatsen langs de oever van de Dardarnellen, waar veel droge rijstcultuur is.

Regelmatig hadden we een uitzicht over het landschap en het water met de daaraan gelegen plaatsjes met hun witte huisjes.


Onderweg hadden we twee keer een korte stop gemaakt om iets te nuttigen en zo bereikten we eindelijk de plaats Eceabat, waar het even de benen strekken was alvorens we van de lunch konden genieten met een uitzicht op de veerhaven. Vlak bij de veerhaven staat een groot monument voor de gevallen soldaten in de Eerste Wereldoorlog.



Na de lunch staken we zonder de wagen met de veerboot de Dardarnellen over. Op dit smalle gedeelte staat op iedere oever nog een oud fort. Bij aankomst in het plaatje Çanakkale stond bij het aanlegsteiger van de veerboot ons volgende vervoersmiddel te wachten met onze reisgids.



Eerst volgden we de N550 en bij Intepe volgden we een smalle kustweg en maakten in Kumkale een korte stop. Tijdens deze stop kregen we de nodige uitleg van onze gids wat we te zien zouden krijgen in Troje.
Via een gebied dat bekend staat om zijn overheerlijke tomaten, zo werd ons verteld, bereikten we wat eens een zeer belangrijke stad moet zijn geweest, eeuwen geleden, aan de Dardarnellen.

Wie denkt hier resten van tempels en paleizen te zien te krijgen zoals in Griekenland komt zwaar bedrogen uit.

Het huidige Troje is één grootte ruïne.










Geen opmerkingen:

Een reactie posten