dinsdag 29 november 2011

VERGEET ZE NIET!



VERGEET ZE NIET !!!!!





Ondanks dat het nu nog steeds redelijk weer is vergeleken met de zelfde periode in het jaar 2010, valt er in de natuur steeds minder voedsel te vinden voor onze gevleugelde vrienden.


Hier in de tuin is het al net zo druk met af- en aanvliegen als Schiphol gedurende de vakantie drukte. De vogels weten waar ze welkom zijn en laten zich dan ook niet storen tijdens het eten.



Het is dan ook steeds weer genieten van de diverse soorten gevleugelde gasten in de tuin.




maandag 28 november 2011

ISTANBUL - TURKIJE (SLOT)





TROJE - ISTANBUL

                SLOT.

Na ons bezoek aan de ruïnes van Troje reden we met onze gids terug naar de aanlegplaats van de veerboot om daarmee de Dardarnellen weer over te steken. Ons volgende vervoer stond al op ons te wachten en bracht ons naar de bus waarmee we terug naar Istanbul zouden rijden een grotendeels nachtelijke rit.



In het begin van de rit werden er nog ervaringen uitgewisseld, maar al spoedig werd het stil in de bus. Na een korte stop om een hapje te eten bereikten we om 21.30 uur ons hotel en bedankten de chauffeur voor het goede en veilige rijden. Al met al was het een interessante, maar ook een vermoeiende dag geweest.






Zo kwam er langzaam een einde aan deze ontdekkingsvakantie en met het laatste daglicht aan de hemel verlieten we onze vakantie bestemming.















zondag 27 november 2011

TROJE - TURKIJE. (DEEL 4) WAT NU OVER IS!


TROJE - TURKIJE.

WAT ER NU VAN OVER IS !




Als je nu over het terrein loopt, wat op een heuvel ligt, tref je resten aan van een enorme verdedigingswal, huizen, paleizen en offer plaatsen uit diverse perioden, twee heiligdommen uit de 8e eeuw v.chr. en een Romeins theater.


Vlak bij de zuid poort ligt het indrukwekkende Huis van Pilaren dat het paleis van koning Priamus uit Ilias zou zijn geweest.

                                   De resten van de zuid-oostelijke toren van Troje (VI).

                                                   De oostelijke ingang van de stad.

Waarom kozen de toenmalige stichters van het oude Troje voor de Hisarlik heuvel? Allereerste prehistorische mensen prefereerden altijd hun nederzetting op een heuvel te bouwen omdat deze dan beter te beschermen zou zijn tegen indringers. De Hisarik heuvel domineerde ook een enorm vlak terrein wat geschikt was om op te jagen. Het moet een moerassig gebied zijn geweest. De topografie van Troje nu is geheel anders dan toen. Uit geologisch onderzoek is gebleken dat hier vroeger rivieren hebben gestroomd en dat de heuvel op een delta lag waar deze rivieren in zee stroomden. Dus de heuvel was ook een bescherming tegen overstromingenen daar waar water, is voedsel om te leven en een mogelijkheid om handel te drijven.



TROJE - TURKIJE (DEEL 3) TROJAANSE OORLOG EN HET PAARD.


TROJE - TUKIJE.

TROJAANSE OORLOG EN HET PAARD.


DE OORLOG.



De Trojaanse oorlog zou de oorzaak zijn geweest van de verwoesting van Troje door de Grieken, maar het vermoeden bestaat dat er tijdens deze machtsstrijd een aardbeving heeft plaats gevonden. Deze oorlog zou plaats gevonden hebben tussen 1193 en 1184 v. Chr. uit financiële beweegredenen, want Troje beheerste de doorvaart van de Dardarnellen en was zodoende rijk en machtig.

DE LEGENDE.

Volgens de legende ontstond de oorlog uit een twist tussen de godinnen Hera, Athene en Aphrodite, nadat de godin van de twist; Hera, hen een gouden appel gaf "voor de schoonste". De oppergod Zeus zond de vrouwen naar de Trojaanse koningszoon Paris, die oordeelde dat Apfrodite de schoonste was. In ruil daarvoor liet Apfrodite de mooie Helena, de vrouw van de Spartaanse koning Menetaos, verliefd worden op Paris. Nadat Paris Helena had meegenomen naar Troje, trokken alle Grieken gezamenlijk ten strijde tegen Troje.
Na een tienjarige strijd verloren de Trojanen de oorlog van de Grieken door een list met het paard van Troje.

PAARD VAN TROJE.

                        (Een afbeelding van het Paard van Troje op een oude Mykonosvaas.)

Het paard van Troje is een episode uit het verhaal van de Trojaanse oorlog.

De Grieken slaagden er niet in om Troje in te nemen en Odysseus bedacht daarom een list. De Grieken bouwden een reusachtig houten paard, waarin zij soldaten verstopten. Met veel vertoon sleepten ze het paard voor de hoofdpoort van Troje, waarna ze zich terug trokken op hun schepen achter een heuvel. Daar ze argwaan verwachten van de inwoners van Troje, lieten ze een gezant achter die de inwoners van Troje vertelde dat hij onenigheid had met Odysseus en verklaarde dat dit een geschenk was voor Pallas Athene.

Het paard was opzettelijk zo groot gemaakt dat het niet door de poort binnen gehaald kon worden. Haalden zij echter een deel van hun stadsmuur neer om het geschenk te aanvaarden dan zou Athene de veiligheid van de stad garanderen.


De Trojanen trapten in de list en slaan een bres in hun vestingmuur om het paard al feestvierend binnen te halen. In de nacht al de meeste Trojaanse krijgers hun roes liggen uit te slapen komen de soldaten uit het paard tevoorschijn, doden de poortwachters en openen de poort voor hun mede krijgers. De val en de plundering van Troje was het gevolg.




Op het museumterrein van het voormalige Troje staat een afbeelding van het 'Paard', maar het is niet voor te stellen, dat de Grieken er een huisje op hadden gebouwd.

Ook in onze eigen vaderlandse geschiedenis kennen we een Trojaans paard: namelijk het Turfschip van Breda, dat door de geuzen werd gebruikt om soldaten binnen de muren van Breda te krijgen en zo de stad te ontzetten van de Spaanse bezetter.









zaterdag 26 november 2011

TROJE - TURKIJE. (DEEL 2) LEGENDE OF WAARHEID.

TROJE - TURKIJE.


LEGENDE OF WAARHEID ?


In het heldendicht, de Ilias, van de Griek Homerus, wordt de stad Troje tien jaar belegerd door de Grieken. Lang werd aangenomen dat Troje net zo mythisch was als Achilles, Hector en de andere helden uit het verhaal.

In het begin van de 19e eeuw dacht er een groep archeologen er anders over en zou de legende gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen van een bestaande stad aan de Dardarnellen. In 1865 begon als eerste de Britse consul Frank Calvert met naspeuringen bij de ruïnes in Hisarlik. Niet veel later verscheen de zeer omstreden archeoloog, de Duitser, Schliemans op het toneel en deze legde al snel resten bloot van een oude stad, waarvan het grondplan overeenkwam met het beschreven Troje van Homerus.
Schliemans was omstreden door zijn manier van 'schatgraven', waarbij hij het gebruik van dynamiet niet schuwde. Ook verduisterde hij kunstschatten die hij illegaal naar Duitsland stuurde. In Egypte was hij daardoor al niet meer welkom.




Hoewel kwam vast te staan dat de stad Troje had bestaan, riep de opgraving ook veel vragen op. Er werd niet één stad gevonden, maar resten van een heel, stel steden op elkaar. Troje was verdeeld in negen lagen, die elk zelf in nog meer bouwperiodes werden verdeeld. Ze vertegenwoordigen 3000 jaar bewoning en oude beschaving.


                                    (Bordjes geven de lagen van de oude stadsresten aan.)

De laag resten zijn moeilijk te onderscheiden voor een leek en het kost dan ook veel voorstelling en fantasie om hier een beeld van een stad op te roepen. Gebouwen, veel van zachte baksteen, werden met de grond gelijk gemaakt, voor de opbouw van nieuwe gebouwen.


Zo kende Troje een zeer oude geschiedenis:
Laag I; de oudste laag dateert uit 3000 - 2500 v.chr.
Laag II; dateert uit 2500 - 2300 v.chr.

                              (Reconstructie van Troje uit de periode van 2500 - 2300 v.chr.)

Laag; II, IV en V uit de periode van 2300 - 1700 v.chr.
Laag; VI dateert uit de periode van 1700 - 1250 v.chr.

                                  ( Reconstructie van Troje uit de periode 1700 - 1250 v. Chr.)

Laag VII a; uit 1250 - 1180 v.chr. en laag VII b; uit 1180 -I000 v. chr.
Laag VIII; uit de periode 1000 - 85 v.chr.
Laag IX; uit de periode 85 v.chr. - 400/600 n.chr.

Waarschijnlijk is Troje VI de stad waar Homerus over heeft geschreven.


De lagen VIII en IX zijn de Griekse en Romeinse lagen van Ilion








donderdag 24 november 2011

TROJE - TURKIJE (DEEL 1 - DE REIS)



TROJE - TURKIJE.

DE REIS.

Om 06.00 uur werden we bij ons hotel afgehaald voor de reis naar Troje. Ons vervoersmiddel bleek een nieuw type VW-bus met 13 vliegtuigstoelen te zijn, dus comfortabel om de reis naar Troje te maken en zeker als je maar met vier passagiers blijkt te zijn.

Istanbul werd wakker bij het eerste daglicht.


Troje ligt 350 kilometer ten zuidwesten van Istanbul aan de zee-engte de Dardarnellen, die een verbinding is tussen de Zee van Marmara en de Egeïsche Zee. Dus ook de scheiding tussen het Europese deel van Turkije en het Aziatische deel.

Deze zee-engte met een lengte van 40 kilometer is op zijn smalste punt maar 500 meter breed en is al duizenden jaren van strategisch belang. De klassieke naam voor deze zee-engte is Hellespont en is al duizenden jaren omgeven door legendes.



Vanuit Istanbul volgden we eerst de autosnelweg, de E80 in de richting van Edirne aan de Griekse grens. Bij Silivri de E84 of de N110 langs de kust van de Zee van Marmara om bij de plaats Tekirdag het binnenland in te rijden, wat een eentonig uitgestrekt agrarisch gebied is.

Na Malkara sloegen we bij Kesan af naar het schiereiland met de kustplaatsen langs de oever van de Dardarnellen, waar veel droge rijstcultuur is.

Regelmatig hadden we een uitzicht over het landschap en het water met de daaraan gelegen plaatsjes met hun witte huisjes.


Onderweg hadden we twee keer een korte stop gemaakt om iets te nuttigen en zo bereikten we eindelijk de plaats Eceabat, waar het even de benen strekken was alvorens we van de lunch konden genieten met een uitzicht op de veerhaven. Vlak bij de veerhaven staat een groot monument voor de gevallen soldaten in de Eerste Wereldoorlog.



Na de lunch staken we zonder de wagen met de veerboot de Dardarnellen over. Op dit smalle gedeelte staat op iedere oever nog een oud fort. Bij aankomst in het plaatje Çanakkale stond bij het aanlegsteiger van de veerboot ons volgende vervoersmiddel te wachten met onze reisgids.



Eerst volgden we de N550 en bij Intepe volgden we een smalle kustweg en maakten in Kumkale een korte stop. Tijdens deze stop kregen we de nodige uitleg van onze gids wat we te zien zouden krijgen in Troje.
Via een gebied dat bekend staat om zijn overheerlijke tomaten, zo werd ons verteld, bereikten we wat eens een zeer belangrijke stad moet zijn geweest, eeuwen geleden, aan de Dardarnellen.

Wie denkt hier resten van tempels en paleizen te zien te krijgen zoals in Griekenland komt zwaar bedrogen uit.

Het huidige Troje is één grootte ruïne.










woensdag 23 november 2011

ISTANBUL ONTSLUIEREN (SLOT).



ISTANBUL ONTSLUIEREN. (SLOT)



Het was de dag van vertrek uit Istanbul toen de Hagia Sophia weer open ging voor het publiek. Ik was gelukkig één van de vroegste bezoekers en zodoende was het nog mogelijk redelijk opnames te maken zonder verdrukt te worden door de mensen massa aan bezoekers. Het is op zaterdag altijd veel drukker bij de drie high-lights dan op een dag midden in de week. Ik hoop dat ik jullie met deze reeks geselecteerde afbeeldingen een indruk heb mogen geven van Istanbul.

Om de tijd van ons verblijf verder in te vullen voor ons vertrek uit Istanbul maakten we nog een dag excursie naar de ruïnes van de toenmalige stad Troye. Hier over later meer.


                            Met deze afbeelding sluit ik dus 'ISTANBUL ONTSLUIEREN' af.






HAGIA SOPHIA ISTANBUL (DEEL 21c)



HAGIA SOPHIA - ISTANBUL.



Buiten voor de ingang ligt in een uitgediepte ruimte, de fundatie van de eerste kerk die er ooit stond, een Byzantijnse fries. Deze 'Schapen fries' uit 415 n.chr. bleef over uit de ruïne van de monumentale ingang.



     Vlak bij de uitgang van het terrein liggen nog enige fraaie resten van wat eens een kerk was.

Vlak bij de uitgang staat een zeer mooi 'fontein'. Het werd rond 1740 gebouwd in de Turkse rococo stijl. Het dak is beschilderd met bloemmotieven en het heeft fraai smeedwerk.


De Hagia Sophia is nog steeds een restauratie project zowel van binnen als van buiten, waardoor niet altijd alle ruimten toegankelijk zijn voor het publiek. Als het gebouw aan de buitenzijde weer eens geschilderd zou zijn in de originele roest rode kleur, dan was het de high-light van Istanbul.



                      In 1985 werd het gebouw door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.